Evren uyur mu? Evrenin, akıl ermeyen düzeninde, yoksul bir nokta olan dünyamızda, birçok şey uyur. Örneğin, hayvanlar uyur. Dağlar, taşlar, bitkiler de uyur mu? Yanıtlayamayacağım. Peki, deniz?. Deniz uyur mu? Galiba, denizler uyumaz. Dünyamızın üçte ikisini kaplayan bu maviliğin, bir orgazm sorunu olmalı. Hep doyumsuzdur. Arada bir kendini kendiyle yatıştırır. Doyumsuz. Dünyamızda tek uyumayan galiba denizdir, gibi bir düşünceye sapacağım, ama buna da atasözü engel. Ne demişler? "Su uyur, düşman uyumaz." Düşmanın kim olduğu belli: İnsan. İnsan, insanın düşmanı. Hunhar, bencil, yiyici, sömürücü. Ne gerek bildiğimizi tekrara. Beni ilgilendiren uyku. "Su uyur" demişler. Demişlerse, bir şey bilmişler de demişler. Düşman uyanıkken uyuyan su, hangi su? Doğduğum kentin, faytonla gittiğimiz köyünde, kapının önünden bir dere akardı. Suyun altında kum taneleri, rengarenk çakıllar... Çılgın bir kuyumcu, cinnet geçindiğinde sanki gelip savurmuş onları suya... Ama benim sorunum bu değil. Ne doğduğum kentin özlemi ağulu deresi, ne nasibimi alamadığım deniz... Benim sorunum: Kim uyur, kim uyumaz? Denize, "su" demek gücüme gidiyor. Ama dereler nehirlere, nehirler denize ulaşıp sarmaştıklarına göre, sonuçta bunların hepsi su. Bazısı bulanık, bazısı duru, bazısı yeşil, bazısı mavi. -Ben bunların sarı olanını da gördüm.- Sonunda su. Sorun ne? Su da uyur mu?

---